Φέτος στο σχολείο έχουμε αναλάβει ένα πρόγραμμα με θέμα τη Διατροφή. Πραγματικά έχουν κάνει σπουδαία δουλειά οι δασκάλες της Γ και Δ τάξης. Έχουμε μιλήσει για πολλά θέματα, έχουμε ψάξει σε βιβλία και έντυπα για πληροφορίες μαζί με τα παιδιά και έχουμε σχεδιάσει κι άλλες δραστηριότητες.
Μια από αυτές τις δραστηριότητες ήταν το ζύμωμα ψωμιού για να γνωρίσουν τα παιδιά τη διαδικασία σε κάθε της βήμα. Είναι μια καταπληκτική διαδικασία σχεδόν μαγική, πως το αλεύρι και το νερό γίνονται ψωμί, γίνονται φαγώσιμο. Να μην πούμε για τη θεραπευτική αξία του ζυμώματος που πραγματικά ηρεμεί τους ανθρώπους. Αλλά τα έχουμε ξεχάσει όλα αυτά πια και λέμε «είναι δύσκολο, παίρνει χρόνο, δεν προλαβαίνω».
Ίσως μερικοί να πιστεύετε ότι τα παιδιά του χωριού θα ξέρουν από ζύμωμα αλλά δεν είναι έτσι. Είναι πια ελάχιστοι οι άνθρωποι που ζυμώνουν στο σπίτι. Τα παιδιά έχουν ίσως φάει χειροποίητο ψωμί κάποια φορά αλλά ποτέ δεν είχαν εμπλακεί τα ίδια στην παραγωγή του. Όπως και στο βάψιμο των αυγών αποδείχτηκαν πολύ πρόθυμα και ενθουσιώδη μάλιστα όπως θα δείτε από τις φωτογραφίες. Ακόμη μια απόδειξη ότι τα παιδιά θέλουν να παίρνουν μέρος στις καθημερινές δουλειές του σπιτιού αλλά εμείς οι γονείς τα αποθαρρύνουμε πολλές φορές.
Αφού το προτείναμε λοιπόν στα παιδιά, προθυμοποιήθηκε η γιαγιά ενός μαθητή να μας δείξει την τέχνη της και μάλιστα μας κάλεσε στο σπίτι γιατί στο σχολείο δε θα μπορούσε να γίνει σωστά.
Παρακολουθήσαμε το κοσκίνισμα του αλευριού το ανακάτεμα των υλικών το πρώτο ζύμωμα. Τα παιδιά ζύμωσαν και έπλασαν το καθένα το δικό του φραντζολάκι, έβαλαν και ένα χαρακτηριστικό πάνω για να το ξεχωρίσουν, το βάλαμε να «ανέβει» στο φούρνο και μετά το φουρνίσαμε. Εμείς γυρίσαμε στο σχολείο και μετά από κανά δυο ώρες το ψωμί ήρθε ζεστό και μυρωδάτο στο σχολείο και το απολαύσαμε με τυρί κι ελιές. Το τέλειο γεύμα.
Το πιο σημαντικό όμως που έκανε τη μέρα πραγματικά αξιομνημόνευτη ήταν η φιλοξενία των ανθρώπων που μας κάλεσαν στο σπίτι τους. Η οικογένεια Τασιούλη πραγματικά μας συγκίνησε. Φτάσαμε εκεί λίγο μετά τις εννιά και η κυρία Αντιγόνη, η μαμά, είχε ετοιμάσει ένα σωρό λιχουδιές για παιδιά και δασκάλες. Κανονικό πρωινό με γλυκά και αλμυρά με καφέ και χυμούς για τα παιδιά. Ο δε κήπος τους ήταν απόλαυση. Η μουριά με τα μπουκάλι (για να πάρει ωραίο ομπρελλωτό σχήμα) τα λουλούδια και πάνω απ’όλα η κυρία Λίτσα, μαστόρισσα του ζυμώματος και της φιλοξενίας. Αλλά και ο μπαμπάς εκεί να καταγράφει με την κάμερα τη διαδικασία και να επιβλέπει. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς!
